قلبم را
سالهاست
در مشت فشرده ام
درد قطعه گمشده را
با درد در هم فشردگی پوشاندم
امروز اما
سرانجام
نشسته ام
تا کسی
روزی
جای خالی را پر کند
مریم
12بهمن89
آمریکا
سالهاست
در مشت فشرده ام
درد قطعه گمشده را
با درد در هم فشردگی پوشاندم
امروز اما
سرانجام
نشسته ام
تا کسی
روزی
جای خالی را پر کند
مریم
12بهمن89
آمریکا
زیبا :)
ReplyDeleteو درددار
حرف که می زنیم٬
ReplyDeleteهرکس٬
در ابر ِ واژگانی ِ مفاهیم٬
دنبال خودش می گردد.
- انسان٬
تنهاست.