امتحانات پایان ترمم چهارشنبه تمام می شوند و من یک ماه کامل وقت خواهم داشت برای نوشتن. برای اولین بار سعی دارم منظم بنویسم به این معنا که ابتدا شبکه داستانی تشکیل بدهم که روند پشرفت داستان را نشان دهد و من سردرگم میان نوشتنم نمانم( مشکلی که همیشه داشته ام) و البته این ترتیب کمک خواهد کرد که سریعتر بنویسم. می خواهم نوشتن دوباره دود مان را شروع کنم. همان رمانی که صد صفحه اولش را بدلیل خراب شدن لپتاپم از دست دادم و تا بحال دستم به نوشتن دوباره اش نرفته بود. داستان سید و نویسنده. داستان در میانه دهه هفتاد شروع می شود و تا انتهای دهه هشتاد ادامه دارد. هنوز تصمیم نگرفتم وقایع سیاسی را اضافه کنم یا نه. به هر حال اینها همه دردهای آشنای ماست. تم اصلی داستان بر پایه یافتن هویت است. نظر شما چیست؟
مریم
26 آذر90
آمریکا
مریم
26 آذر90
آمریکا
چقده خوشال کننده که باز میخوای بنویسی...
ReplyDeleteاهم اهم... (من در حال اظهار نظر رسمی طور مثلن) به نظر من اتفاقای سیاسی رو توش بگنجون ولی گذرا... ینی خیلی زیاد روش مانور نده.. تنها چیزی که آنا کارنینا رو واسه من خسته کننده و مرگ آور کرد بحثای طولانی سیاسی اجتماعی اون وسطش بود
من می خوام به عنوان مسئله هویتی بهش نگاه کنم. به هرحال این اتفاقا تغییرمون دادن ندادن!؟
ReplyDeleteخیلی هم خوب :)
ReplyDeleteمنتها بحث سیاسی با این که ما رو تغییر داده ولی بقول دوستمون این خطر رو داره که حوصله سر بر بشه و اینکه اگه خیلی تخصصی باشه ممکنه فهمش برای کسی که زیادم تو جریانات نبوده مشکل بشه .
بستگی داره چطور و با چه دیدگاهی بهش نگاه کنی
ممکنه بگی من دارم رمان سیاسی می نویسم پس سیاستش پررنگ تره
ولی اگه بگی دارم یه رمان برای عامه مردم می نویسم شاید بهتر باشه کمرنگترش کنی نقش سیاست رو
خواهری اولا این که خوشحالم باز مینویسی...الان هم زیاد داریم رمان هایی که بعد از انقلاب نوشته شده و داستان بهمن 57 هم توش ذکر شد اما لطمه ای به اصل داستان زده نشدو هم تحول رو نشون داده و هم داستان رمان رو پیش برده به شرطی که دیگه موضوع اصلی دور وقایع سیاسی نچرخه محور فرد بچرخه که اون مسائل باعث تغییر و یا تکامل یا نابودیش میشه اینطوری هم رمانت هم جامعه محوره هم انسان محور و هم حرفی برای گفتن خواهد داشت...قلمت سبز و مانا
ReplyDeleteپس کو ؟
ReplyDelete