Monday, January 10, 2011

و اینک برف


برف رو دوست دارم. سکوت معلق توی فضا رو وقتی برف میباره خیلی دوست دارم.انگار دنیا به صلح رسیده باشه.انگار تمام عالم به تماشا نشسته باشه.برف رو دوست دارم چون وقتی میشینه روی سیاه و سفید. تمیز و کثیف. زشت و زیبا یکسان میشینه و همه چیز رو یکی می کنه. حتا قلب آدمها. برف رو دوست دارم چون تنها چیزیه که لبخند به لب پدر و مادرهای خسته. جوونهای تلخ و بچه های دلتنگ میاره.گاهی با خودم فکر می کنم کاش همه چیز دنیا رو میشد همینطوری پوشوند. اما افسوس که آفتاب بلند ظهر فردا برفها و رویاهامو با هم آب می کنه
مریم
20دی89
آمریکا

2 comments:

  1. برف می پوشاند ، باران می شوید و باد می روبد اما هنوز زمین آلوده است ودلهامان تیره
    و خورشیدجدیدکه می تابد
    صدای پرنده ها کمتر شنیده می شود
    تو حرف مرا می فهمی
    تو بیش از این می دانی
    رازها پشت کدام پنجره اند
    ...و
    اما با این همه برف خوب است عزیزم خوب است

    ReplyDelete
  2. خورشید به فکر جونه های سبز زیر برفه که منتظر رویش دوباره هستن واسه همین میتابه...اما کاش میشد هم برف و هم خورشید رو با هم داشت..کاملا مسالمت آمیز

    ReplyDelete